Αυτές τις μέρες όλοι μας τις αφιερώνουμε στις οικογένειες μας και προσπαθούμε να περάσουμε μαζί τους κάποιες ώρες χαράς και θαλπωρής. Σε αυτές τις ευχάριστες στιγμές είναι που πρέπει να μην ξεχνάμε όλους εκείνους που παραμένουν στην θέση τους για να μπορούμε να ήμαστε όλοι μας με τους ανθρώπους μας.
Τα στελέχη των Ένοπλων Δυνάμεων που έχουν υπηρεσία αυτές τις μέρες φυλάσσοντας τα κυριαρχικά συμφέροντα όλων μας, με πίστη στον όρκο τούς προς το έθνος μας, παραμένουν αυτές τις μέρες οπού τους έχει τάξει η πατρίδα μας.
Άλλος σε κάποια σκοπιά στον Έβρο, άλλος σε κάποιο κοκπιτ μαχητικού σε αεροδρόμιο νησιού του Αιγαίου ενώ κάπου εκεί κοντά είναι και κάποιοι άλλοι που πάρα τις αντίξοες καιρικές συνθήκες περιπολούν με κάποιο πολεμικό πλοίο.
Οι πιλότοι μας έχουν ως αρωγό του έργου τους, τους χείριστες των ραντάρ, που από κάποια βουνοκορφή επιτηρούν το Ελληνικό FIR και τους τεχνικούς των μαχητικών που παραμένουν σε ετοιμότητα σε κάποιο εργοστάσιο βάσης.
Τα πληρώματα των πλοίων μας, τα στελέχη στα κέντρα συνεννόησης και τους θαλάμους επιχειρήσεων, που είναι τα μάτια και τα αυτιά του στόλου μας.
Τα στελέχη του Στράτου μας, μόνιμο και έφεδρο προσωπικό, που φυλάσσουν αδιάκοπα κάθε σπιθαμή Εθνικού εδάφους από το βορινότερο φυλάκιο του Έβρου έως την νοτιότερη βραχονησίδα του Αιγαίου. Έκτος από τις Ένοπλες Δυνάμεις αυτές τις μέρες είναι και τα Σώματα Ασφάλειας με τα στελέχη τους, να συνεχίζουν αδιάκοπα τον καθημερινό αγώνα για την προστασία των Ελλήνων πολιτών.
Τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. από τα πληρώματα των περιπολικών της Άμεσου Δράσεως, τους δικυκλιστές της ΔΙ.ΑΣ. ,της Ζ, τους άντρες και γυναίκες της ΟΠΙΚΕ, της ΥΑΤ, της ΥΜΕΤ, της Τροχαίας, της Ασφάλειας και της ΕΚΑΜ μέχρι όσους είναι στο κέντρο επιχειρήσεων <100> και αυτές τις γιορτινές μέρες φλερτάρουν με τον κίνδυνο με ένα και μοναδικό σκοπό την εκπλήρωση του καθήκοντος προς όλους εμάς και την υπόσχεση που μας έχουν δώσει στο να μας κρατάνε ασφαλή.
Τα στελέχη του Πυροσβεστικού Σώματος που είναι σε όλους του σταθμούς της χωράς, αναμένοντας να μην χτυπήσει το τηλέφωνο του κέντρου, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος έχει ανάγκη την βοήθεια τους. Μιας βοήθειας που προσφέρουν με περίσσια αυταπάρνηση και υψηλό ζήλο όλοι μάχιμοι και οδηγοί, μόνιμοι,ΠΠΥ και εθελοντές ,βάρδιες σταθμών,βάρδιες ΣΕΚΥΠΣ<199> και ΕΜΑΚ και όλοι όσοι είναι κάτω από την σκέπη της σημαίας του Σώματος, πληρώνοντας κάθε χρόνο το βαρύ τίμημα με τον χαμό κάποιον από αυτούς.
Για τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος τι να πούμε, που ακόμα και αυτές τις μέρες, παλεύουν με τα κύματα για να διασώσουν λαθρομετανάστες από τα νερά του ανατολικού Αιγαίου χωρίς να σκέφτονται καιρικές συνθήκες και τεχνικές αδυναμίες.
Την “παρέα” όλων αυτών που είναι πάντα εκεί, συμπληρώνουν τα πληρώματα των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ που πάρα τις τραγικές ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό καθημερινά δίνουν αγώνα για να βρεθούν δίπλα σε όποιον τους έχει ανάγκη.
Όλοι αυτοί όμως δεν θα μπορούσαν να εκπληρώσουν τις καθημερινές τους αποστολές εάν δεν είχαν την αμείωτη στήριξη των οικογενειών τους.
Αυτές οι οικογένειες είναι που μένουν πίσω, περιμένοντας να ακούσουν με αγωνία τον ήχο που κάνουν τα κλειδιά στην πόρτα του σπιτιού.
Αυτόν τον ήχο που διακόπτει έστω και προσωρινά την καθημερινή αγωνία που προκαλεί ο κίνδυνος του εκάστοτε επαγγέλματος, της αγωνίας που χτυπάει κόκκινο κάθε φόρα που χτύπα το τηλέφωνο, ώσπου να ακουστεί αυτή η γνώριμη φωνή από την άλλη πλευρά και να έρθει η διαβεβαίωση του ότι όλα είναι εντάξει.
Αυτές οι ατέλειωτες στιγμές καθημερινής αγωνίας είναι το τίμημα που βαραίνει τις οικογένειες, για την στήριξη που προσφέρουν σε όλους αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους που είναι εκεί για εμάς στις καθημερινές μας στιγμές.
Σε αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους θα ήθελα να ευχηθούμε όλοι μας χρόνια πολλά και καλά, άλλα θα ήθελα να κρατήσω την πιο ζέστη γωνία της καρδιάς μας για τις οικογένειες τους.
Πηγή: apogeymatinifroyra.blogspot.gr