Share
Σε μία κοινωνία που δεν έχει πρόβλημα χρέους, αλλά πρόβλημα να κινηθεί ο τζίρος και να παραχθεί έργο και έχοντας ακούσει και διαβάσει δημοσιεύματα για αναθεώρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, είναι επιβεβλημένη η άμεση αναθεώρηση προς τα κάτω των προστίμων του ΚΟΚ και άλλων διατάξεων, ώστε να καταστεί δυνατή η πραγματική χαρτογράφηση των παραβατικών συμπεριφορών, με τη μηδενική ή μικρότερη κοινωνική αντίδραση κατά τη διάρκεια του ελέγχου.
Και επί του γενικού προτρέπω τους συνδικαλιστές που κόπτονται για αστυνομία και κοινωνία, να προβούν σε συντεταγμένη πρόταση αναθεώρησης των προστίμων του ΚΟΚ και άλλων διατάξεων που επισύρουν αβάσταχτες χρηματικές ποινές από τις Αστυνομικές Αρχές, που ανέρχονται μερικές φορές σε διπλάσιες και πολλαπλάσιες αξίες από την τωρίνη μισθολογική μας κατάσταση.
Όπως φέρει πειν ανήλικος οδηγεί το αγροτικό του πατέρα του χωρίς δίπλωμα και ενώ αν οδηγούσε ΙΧΕ αυτοκίνητο θα επιβαλλόταν πρόστιμο 200 EURO συν το πλημμέλημα, το μικρό αγροτικό – που έχει σχεδόν ίσες διαστάσεις μήκους και πλάτους με το ΙΧΕ – επειδή υπάγεται στο νόμο περί φορτηγών αυτοκινήτων και υπάρχει μία στρέβλωση στη νομοθεσία, επιβάλλεται διοικητική ποινή από την ΕΛ.ΑΣ. 2.000 (!!!) EURO στον οδηγό και 2.000 (!!!) EURO στον ιδιοκτήτη.
Όταν το ίδιο όχημα πληρώνει διέλευση από τα διόδια ως ΙΧΕ λόγω όγκου και διαστάσεων, η νομοθεσία από στρεβλή εκτίμηση ορίζει άλλως.
Είναι σωφρονιστικό ή εξοντωτικό να επιβάλλεις σε έναν μικρομεσαίο των 500 ή ακόμη και 1000 EURO ή συνήθως άνεργο που ψάχνει για το μεροκάματο ένα ποσό τετραπλάσιο της αγοραστικής δύναμής του;
Βέβαια προσθέτοντας, αυτή η ποινή στα μικρά ΙΧΦ αυτοκίνητα μοιάζει πιο πολύ ταξική, αφού οι περισσότεροι που πλήττονται είναι οι ΡΟΜΑ, που μεταφέρουν την πραμάτεια τους και οι αγρότες που μεταφέρουν τα αγαθά τους από το χωράφι στον έμπορο. Μάλιστα δε λόγω της ενασχόλησής τους με την χειρωνακτική εργασία από μικρή ηλικία και λόγω των μαθησιακών δυσκολιών στην απομνημόνευση, δυσκολεύονται πάρα πολύ να αποκτήσουν μία άδεια ικανότητας οδήγησης, αφού συνήθως αποτυγχάνουν στο θεωρητικό επίπεδο.
Κι εδώ σε αυτό το σημείο να δοθεί λύση από τον νομοθέτη τόσο:
Α) στην απλοποίηση των διαδικασιών στις θεωρητικές εξετάσεις απόκτησης άδειας οδήγησης από πολίτες ή μειονεκτικές ομάδες στο πώς μπορούν να αντιληφθούν με φυσικό τρόπο την ισχύουσα σήμανση και όχι με στείρο παπαγαλίστικο
&
Β) αντιλαμβανόμενος το άδικο όχι της τιμωρίας αλλά του ύψους της χρηματικής ποινής, αλλά και μία λύση στην παράγραφο 1.13. του Ν. 3446/10.03.2006 (Οργάνωση και λειτουργία αρχών ελέγχου κυκλοφορίας των οχημάτων – Ρυθμίσεις για τις επιβατικές μεταφορές και άλλες διατάξεις.), η οποία αναφέρει:
<<Οδήγηση φορτηγού οχήματος από πρόσωπο που δεν διαθέτει την κατά περίπτωση νόμιμη άδεια οδήγησης: Επιβάλλεται στον ιδιοκτήτη ή τον μισθωτή και τον οδηγό του οχήματος πρόστιμο δύο χιλιάδων ευρώ στον καθένα και αφαιρείται η άδεια οδήγησης, εφόσον υπάρχει, για χρονικό διάστημα δύο μηνών. Αν έχει λήξει η ισχύς της, επιβάλλεται στον οδηγό του οχήματος πρόστιμο εκατό ευρώ και αφαιρείται η άδεια ικανότητας οδήγησης μέχρι την ανανέωσή της και αν έχει ανακληθεί επιβάλλεται στον οδηγό πρόστιμο δύο χιλιάδων ευρώ.>>
Εν κατακλείδι, είμαστε για την προστασία του πολίτη και όχι για την οικονομική εξόντωσή του σε νομοθεσίες που θεσπίστηκαν σε καιρούς ευημερίας έστω και επίπλαστης και μέρος των οποίων ούτε καν κάποιος νομοθέτης δεν τήρησε τον νόμο κάποτε.
Μιχάλης Αβέλλας