Βαθύς θρήνος στην Κόρινθο για τα δυο παλικάρια που σκοτώθηκαν σε τροχαίο – Το τραγικό συμβάν σημειώθηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες
Από τα συντρίμμια ανασύρθηκε τραυματισμένος ο οδηγός ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο – Ο ένας εκ των δύο νεκρών ήταν εποχικός πυροσβέστης
Στο πένθος έχει βυθιστεί η Κορινθία από το θάνατο δύο νέων παιδιών, ηλικίας 22 και 23 ετών, οι οποίοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο μετά από τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε τα ξημερώματα στην Εθνική Οδό Αθηνών-Κορίνθου, στο ύψος της Κινέττας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το δυστύχημα συνέβη λίγο μετά τις 5 όταν οι δύο νεαροί μαζί με ένα φίλο τους επέστρεφαν από ένα πάρτι γενεθλίων στην Αθήνα.
Στο ύψος της Κινέττας, ενώ το όχημα κινούταν στο ρεύμα προς Κόρινθο ο οδηγός του έχασε τον έλεγχο-για άγνωστο λόγο μέχρι στιγμής-με αποτέλεσμα το αμάξι να καρφωθεί στις προστατευτικές μπάρες.
Από τα συντρίμμια ανασύρθηκαν νεκροί ο 22χρονος και ο 23χρονος και τραυματίας ο οδηγός του αυτοκίνητου ο οποίος σώθηκε γιατί φορούσε ζώνη και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου.
Το ένα από τα δύο θύματα είχε καταγωγή από το Σπαθοβούνι και υπηρετούσε ως εποχικός Πυροσβέστης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Κορίνθου ενώ ο 23χρονος φίλος του ήταν κάτοικος Λουτρακίου.
Η Ένωση Πυροσβεστών Κορινθίας αποχαιρετά τον 22χρονο Γιάννη μέσα απο τη σελίδα της στο Facebook αναφέροντας: «Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του από όλους εμάς». Τα συλλυπητήρια τους στην οικογένεια του αδικοχαμένου νεαρού στέλνουν και οι συνάδελφοί του, εποχικοί Πυροσβέστες, γράφωντας: «Σήμερα η οικογένεια μας θρηνεί άλλο ένα μέλος της. Καλό ταξίδι συνάδελφε Γιάννη…».
Δυο νέα παιδιά με όνειρα χάθηκαν σε ένα τραγικό δυστύχημα όπου για άλλη μια φορά θυσιάστηκαν νέοι άνθρωποι στον βωμό της ασφάλτου.
19 Νοεμβρίου: Παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων δυστυχημάτων
Στον κόσμο: Ένας νεκρός στην άσφαλτο κάθε 24 δευτερόλεπτα. 150 νεκροί κάθε μία ώρα. 1.350.000 άνθρωποι νεκροί και πολλαπλάσιοι ανάπηροι κάθε χρόνο από τροχαίες συγκρούσεις.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Ελλάδα μοιράζεται τους μεγαλύτερους δείκτες θνησιμότητας με τη Βουλγαρία, Πολωνία και Ρουμανία.
Η προσπάθεια συγκάλυψης αυτής της πραγματικότητας αλλά και αποδοχής της ως “αναγκαίας θυσίας στο βωμό της ανάπτυξης” ξεκινάει από την επιμονή των υπεύθυνων και των μέσων ενημέρωσης στη χρήση της λέξης “ατύχημα” όταν περιγράφουν μια τροχαία σύγκρουση. Οι συνθήκες όμως που προκαλούν μια σύγκρουση μόνο τυχαίες δεν είναι.
- Ο σχεδιασμός, η παραγωγή και η διαφήμιση των αυτοκινήτων με επίκεντρο την ταχύτητα και την ανταγωνιστικότητα και όχι την ασφάλεια, την αλληλεγγύη και την προστασία της ζωής των ανθρώπων(επιβατών αλλά και πεζών, ποδηλατών, κλπ),
- Ο σχεδιασμός δρόμων και πόλεων με στόχο τη διευκόλυνση της γρήγορης μετάβασης του αυτοκινήτου και όχι της ποιότητας ζωής αλλά και της ίδιας της ζωής των κατοίκων τους,
- Τα ανεπαρκή μέτρα πρόληψης και αποφυγής συγκρούσεων (χρήση οινοπνεύματος, κινητού, τήρηση κανόνων κώδικα οδικής κυκλοφορίας, κλπ)
αποτελούν συνθήκες οι οποίες είναι δυνατόν να ελεγχθούν απόλυτα.
Κανενας θάνατος στο δρόμο δεν είναι αποδεκτός!
Το χαρακτηριστικό αυτό ανάγει τις συγκρούσεις σε εγκλήματα και όχι σε «ατυχήματα».
Τα θύματα των εγκλημάτων αυτών δεν είναι απλοί αριθμοί. Έχουν πρόσωπο, έχουν ιστορία, έχουν τους δικούς τους ανθρώπους που δεν θα τους ξεχάσουν ποτέ. Και για το λόγο αυτό απαιτούν δικαιοσύνη. Ακόμη και μετά θάνατο. Για να σταματήσει αυτή η διαδικασία μαζικής δολοφονίας, για να μη θρηνήσουμε και άλλα θύματα.
Η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων, η οποία φέτος είναι την Κυριακή 19 Νοεμβρίου, είναι μια ημέρα μνήμης και τιμής των δικών μας θυμάτων. Είναι ομως και μια ημέρα αλληλεγγύης και συλλογικής κινητοποίησης, μια ημέρα καταγγελίας της αδιαφορίας των υπευθύνων, μια ημέρα αγώνα για να σταματήσει αυτή η εκατόμβη.
Δυστυχώς φέτος στη χώρα μας, εκτός από τα θύματα του αυτοκινήτου έχουμε και τα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών. Μιας εγκληματικής τροχαίας σύγκρουσης τραίνων, μέσου σταθερής τροχιάς δηλαδή.
Ένα από τα χειρότερα Ευρωπαϊκά δυστυχήματα συνέβη στην Ελλάδα. Στις 28/2/2023 δυο τρένα με 350 επιβάτες συγκρούστηκαν μετωπικά. 57 νεκροί κυρίως άτομα 19-23 χρόνων, πολυτραυματίες , ανάπηροι, καμμενοι και άλλοι πόσοι ψυχικά τραυματισμένοι για πάντα.
Τα τρένα κυκλοφορούσαν χωρίς καμία ασφάλεια …… ΚΑΜΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ….. και όπου βγει….
Όλοι έχουμε δικαίωμα στην ασφαλή μετακίνηση. Όλοι οφείλουμε να φωνάζουμε και να το απαιτούμε ακόμα και αν είναι αυτονόητο.
Στην περίπτωση αυτή η εγκληματική διάσταση της σύγκρουσης είναι εξωφρενικά προφανής και οι ευθύνες στο ανώτατο πεδίο.
- Βασικές ελλείψεις σύγχρονης τεχνολογίας για τον έλεγχο της κυκλοφορίας των τραίνων
- Καθοριστική υποστελέχωση και έλλειψη προσωπικού
- Πελατειακές μετακινήσεις υπαλλήλων
- Ανεπαρκής εκπαίδευση προσωπικού, μη τήρηση πρωτοκόλλων, κλπ
Αιτία των συνθηκών που προκάλεσαν αυτό το αποτρόπαιο και μαζικό έγκλημα είναι η μακρόχρονη, συνεχής και ενσυνείδητη πολιτική υποβάθμισης, υποχρηματοδότησης, ιδιωτικοποίησης και τελικά απαξίωσης του σιδηρόδρομου στη χώρα μας. Πολιτική η οποία όχι μόνον δεν διακόπηκε μετά το τραγικό συμβάν, αλλά, όπως φαίνεται, το χρησιμοποιεί για να εδραιωθεί η πλήρης απαξίωση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στη χώρα και η συνεπαγόμενη απόλυτη κυριαρχία του ιδιωτικού αυτοκινήτου στις μεταφορές