Τραγωδία στο Μάτι: Η Αγνή Γκαντώνα, σύζυγος του δημάρχου Ραφήνας, Βαγγέλη Μπουρνούς μιλάει για πρώτη φορά για τον εφιάλτη που έζησε και είναι μια από τις πιο ανατριχιαστικές περιγραφές για την ημέρα της τραγωδίας
Η σύζυγος του Δημάρχου Βαγγέλη Μπουρνούς. λύγισε στην κάμερα του irafina.gr, όταν μίλησε για την περιπέτειά της, όπου για πολλές ώρες στην Αργυρά Ακτή πάλευε να κρατήσει στη ζωή τα παιδιά της και τους ηλικιωμένους και άρρωστους γονείς της. Ειδικά όταν το ένα της παιδί της είπε: “Μαμά θέλω να κοιμηθώ για πάντα” και δεν είχε τις αισθήσεις του, έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της.
Είναι στιγμές, σαν κι αυτή, τόσο δυνατές, που λυγίζεις, δεν αντέχεις. Δεν μπορείς να συγκρατήσεις τα δάκρυά σου. Δεν μπορείς να μην νιώσεις τον πόνο που βίωσε αυτή η γυναίκα, που δεν είναι και η μόνη φυσικά όπως λέει και η ίδια. Και λυπάται, αισθάνεται ενοχή που εκείνη έφτασε μαι ανάσα από τον θάνατο αλλά επέζησε κι άλλοι έφυγαν με τρόπο μαρτυρικό.
Διαβάστε και αυτό: Συγκλονίζει η εξομολόγηση του πυροσβέστη που έχασε την γυναίκα του και το βρέφος τους, στην φωτιά στο Μάτι
Η αγωνία της έφτασε στο κατακόρυφο όταν σε ανύποπτο χρόνο ένας γείτονας της είπε ότι “έχω να σου πω κάτι πάρα πολύ σοβαρό” κι εκείνη νόμιζε ότι θα της αποκαλύψει ότι έχασε τον σύζυγό της!
Δείτε το βίντεο:
Συγκλονίζουν οι περιγραφές
«Βλέπω κόσμο να βγαίνει από τα σπίτια του σαν τα μυρμήγκια, έτρεχαν, φώναζαν. Με βλέπει ένας γείτονας καθώς κατεβαίναμε προς την Αργυρά Ακτή και μου λέει “γρήγορα γρήγορα η φωτιά έχει περάσει στο Μάτι”. Κατεβαίνω πανικόβλητη, άρχισαν να τρέμουν τα χέρια μου, σήκωσα τους δικούς μου και αυτοί ήταν ανήσυχοι γιατί είχε αρχίσει να μυρίζει, αρχίσαμε να κλείνουμε τα παράθυρα, κάποια στιγμή έπεσε και το ρεύμα, κι εκεί καταλάβαμε ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά.
Καθώς βγήκαμε έξω για να φύγουμε εικόνα Αποκάλυψης, ένα πορτοκαλοκόκκινο πέπλο πάνω από το κεφάλι μας, σαν μια τεράστια μπάλα πύρινη, γύρω γύρω μαύροι καπνοί, έντονα να μυρίζει, να πέφτουν κάφτρες, καταλάβαμε ότι ήταν πάρα πολύ κοντά μας».
“Ενιωθα πανικό, τρόμο αλλά ταυτόχρονα ένιωθα ότι πρέπει να είμαι δυνατή”
«Ενστικτωδώς, όλοι τρέξαμε προς την θάλασσα επειδή είχαμε μαζί μας ηλικιωμένους ανθρώπους. Σχεδόν χρειάστηκε να τους κουβαλήσουμε στα χέρια γιατί κάποιοι είχαν προβλήματα κινητικά. Ήταν όλοι τρομαγμένοι, με μια απορία γιατί δεν γνωρίζαμε τίποτα, όλοι νιώθαμε ότι ερχόταν ένα κακό για το οποίο κανείς δεν μας προειδοποίησε, κανένας δεν μας προετοίμασε και δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τι μπορεί να φταίει.
Εγώ για να σας πω την αλήθεια, επειδή έχω ζήσει πολλά χρόνια στο Μάτι και έχουμε περάσει και άλλες καταστάσεις με φωτιές που έχουν φτάσει κοντά, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι δεν λειτουργούσε τίποτα, νόμιζα ότι κάτι μεγαλύτερο έχει συμβεί, ότι έχουμε πόλεμο, ένιωθα πανικό, τρόμο αλλά ταυτόχρονα ένιωθα ότι πρέπει να είμαι δυνατή για να προστατεύσω ανθρώπους που είναι πιο αδύναμοι από μένα, τα παιδιά, οι γονείς, οι γείτονες.
Ήταν χαοτικό νόμιζες ότι βρισκόσουν σε σκηνικό πολεμικής ταινίας, ακούγαμε εκρήξεις, σειρήνα δεν ακούσαμε καμία δεν ξέρουμε τον λόγο, ακούγαμε φωνές ανθρώπων να ζητούν βοήθεια, τρέξτε, καιγόμαστε και ονόματα αυτό ήταν το πιο τραγικό, ερχόταν στην παραλία και φώναζε τα ονόματα των παιδιών του, των δικών του ο καθένας», προσθέτει.
“Ακόμα το παιδί ακούει σειρήνες στο δρόμο”
“Εμείς πήραμε και στήριξη έπρεπε να στηριχτούν οι γονείς, τα παιδιά, από μανάδες κινητής υγείας. Το παιδί μου το μικρότερο άμα δείτε εδώ στις φωτογραφίες που δεν μπορούμε να δείξουμε, έκανε μια ολόκληρη σειρά από θεραπείες ομαδικές και ατομικές για να μπορέσει να ξεπεράσει το σοκ με την φωτιά.
Δυστυχώς αυτά δεν τελειώνουν ποτέ, οι μνήμες δεν φεύγουν. Για πολύ καιρό ξυπνούσε μες την νύχτα και φώναζε φωτιά, όποτε ένας γείτονας έβαζε να ψήσει φώναξε βοήθεια την Πυροσβεστική, ακόμα ακούει σειρήνες στον δρόμο και τρέχει να δει που έχει πιάσει φωτιά. Όλοι μας έχουμε ψυχικά τραύματα”, ανέφερε.
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τα 102 θύματα
Στον τόπο της φονικής πυρκαγιάς πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις μνήμης, παρουσία πλήθους κόσμου και τοπικών φορέων.
Μεταξύ άλλων έγιναν και τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου των θυμάτων, το οποίο φιλοτέχνησε ο γλύπτης κ. Κώστας Ανανίδας, στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας του Αγ. Ιωάννη στο Νέο Βουτζά.
Το μνημείο είναι ένας ορειχάλκινος πίνακας που δείχνει ανθρώπους να τρέχουν προς τη θάλασσα να σωθούν από τη φωτιά!
«Τα μόνα ονόματα που θα ακουστούν απόψε είναι τα ονόματα των νεκρών μας, στους οποίους ανήκει αποκλειστικά η σημερινή ημέρα. Οι 102 άνθρωποι που χάθηκαν εκείνη την αποφράδα ημέρα, αλλά και τις επόμενες, με έναν φρικτό, βασανιστικό και απάνθρωπο τρόπο έφυγαν γιατί κανείς δεν τους προειδοποιησε για τον πύρινο όλεθρο κανείς δεν τους προστάτευσε, κι εντέλει κανείς δεν εμπόδισε αυτή την εθνική τραγωδία», επισήμανε μεταξύ άλλων η πρόεδρος του εξωραιστικού συλλόγου Νέου Βουτζά «Η πρόοδος», Έμυ Κροκίδη.
«Δυο χρόνια μετά, οι αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας μας συγκλονίζουν και κάνουν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να βρουν δικαίωση οι άνθρωποί μας, για να μπορέσουν να αναπαυθούν οι ψυχές τους και να ανασάνουν λίγο καλύτερα όσοι αγαπημένοι έμειναν πίσω τους. Όχι γιατί ο πόνος θα γίνει μικρότερος, αλλά γιατί θα γίνουν λιγότερα τα γιατί». «Γι’ αυτό ζητάμε, η Δικαιοσύνη να βάλει το μαχαίρι όσο πιο βαθιά γίνεται και να βρει την αλήθεια και οι υπαίτιοι του εγκλήματος να τιμωρηθούν παραδειγματικά, ώστε ποτέ πια να μην επαναληφθεί αυτό το έγκλημα» συμπλήρωσε η κα Κροκίδη.
Λίγο πριν γίνουν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση, αναγνώστηκε το προσκλητήριο των νεκρών και οι συγκεντρωμένοι τήρησαν 102 δευτερόλεπτα σιγής στη μνήμη των 102 θυμάτων της πυρκαγιάς της 23ης Ιουλίου.
Στη συνέχεια η Αγγελική Παπαδοπουλου, η κάτοικος που δώρισε το μνημείο, τόνισε ότι είναι αδήριτη η ανάγκη για απονομή Δικαιοσύνης η οποία θα φέρει τη δικαίωση. «Τη δικαίωση στους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους, που έχασαν τα σπίτια τους και παλεύουν με όλη τους τη δύναμη να ξαναχτισουν τα σπίτια, να ξανααναστήσουν τη ζωή τους. Η δικαίωση θα γαληνεψει και τις ψυχές των ανθρώπων που δεν υπάρχουν πια ανάμεσά μας», κατέληξε η κ. Παπαδοπούλου.
Έπειτα αποκαλύφθηκε το μνημείο, στο οποίο απεικονίζεται η προσπάθεια των ανθρώπων να σωθούν τρέχοντας, ενώ πίσω τους ακολουθούσε η φωτιά.
Λίγο πριν τη λήξη της εκδήλωσης, οι συγκεντρωμένοι φώναξαν όλοι μαζί “Δικαίωση!” ενώ οι συγγενείς των θυμάτων άφησαν από ένα λουλούδι στη μνήμη των οικείων τους.
Οι συγκεντρωμένοι κατευθύνθηκαν περπατώντας στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο Ματιού, όπου αυτή την ώρα τελείται επιμνημόσυνη δέηση.
Το παρόν στην επιμνημόσυνη δέηση στο Νέο Βουτζά έδωσαν ο Περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης, καθώς και οι δήμαρχοι Ραφήνας – Πικερμίου και Μαραθώνος- Νέας Μάκρης.