Μετά από πολυετή διαδικασία, το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων της Αθήνας αποφάσισε την ενοχή τριών εκ των οκτώ κατηγορουμένων για τις καταστροφικές πλημμύρες στη Μάνδρα το 2017, οι οποίες οδήγησαν στον θάνατο 25 ατόμων και σε εκτεταμένες υλικές ζημιές. Σύμφωνα με την απόφαση, οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν αθώοι για ανθρωποκτονία εξ αμελείας αλλά τρεις εξ αυτών καταδικάστηκαν για πρόκληση πλημμύρας εξ αμελείας λόγω παραλείψεων.
Οι ένοχοι και οι κατηγορίες
Ένοχοι κρίθηκαν η πρώην δήμαρχος Μάνδρας, ο πρώην προϊστάμενος της Πολεοδομίας Ελευσίνας και μία υπάλληλος της περιφέρειας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες για ελλιπή μέτρα αστυνόμευσης των ρεμάτων και ανεπαρκείς παρεμβάσεις στις απαραίτητες υποδομές της περιοχής. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι, συμπεριλαμβανομένων ατόμων με ευθύνη σε θέματα πολιτικής προστασίας, αθωώθηκαν για τις κατηγορίες ανθρωποκτονίας εξ αμελείας και σωματικών βλαβών.
Μάνδρα: Το σκεπτικό της απόφασης
Η πρόεδρος του δικαστηρίου, Αργυρώ Νικολακούδη, υπογράμμισε την έλλειψη προληπτικών μέτρων και την ανεπάρκεια των απαραίτητων υποδομών στη Μάνδρα, χαρακτηρίζοντας την πόλη «ανοχύρωτη». Ανέφερε ότι οι μετεωρολογικές υπηρεσίες και οι αρχές πολιτικής προστασίας θα έπρεπε να είχαν ενημερώσει το κοινό νωρίτερα, καθώς και ότι οι αστυνομικές δυνάμεις δεν έλαβαν εγκαίρως μέτρα προστασίας των πολιτών στους δρόμους της περιοχής.
Αντιδράσεις από τους συγγενείς των θυμάτων
Οι οικογένειες των θυμάτων εξέφρασαν έντονη δυσαρέσκεια με την απόφαση, επισημαίνοντας ότι δεν θεωρούν την πλημμύρα «τραγικό ατύχημα», αλλά αποτέλεσμα παραλείψεων που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Δήλωσαν επίσης την πρόθεσή τους να κινηθούν νομικά ώστε να ανατρέψουν την απόφαση και να δικαιώσουν τις μνήμες των ανθρώπων που χάθηκαν.
Παρόμοια δικαστική απόφαση στη Λάρισα
Η απόφαση θυμίζει αντίστοιχη δικαστική ετυμηγορία στη Λάρισα για τις πλημμύρες του «Ιανού», όπου οι δικαστικές αρχές αθώωσαν τους κατηγορούμενους για ανθρωποκτονία από αμέλεια, καταδικάζοντάς τους όμως για πλημμύρα εξ αμελείας.
Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση αποτελεί έναν σημαντικό σταθμό στην απόδοση ευθυνών για τα φαινόμενα φυσικών καταστροφών στην Ελλάδα, με επιπτώσεις τόσο στη δημόσια ασφάλεια όσο και στη διαχείριση των τοπικών υποδομών.