Ειδικές Δυνάμεις: Η ραχοκοκαλιά των Ενόπλων Δυνάμεων με επίλεκτους

Ειδικές Δυνάμεις: Περήφανα στελέχη με άρτια εκπαίδευση, έτοιμοι να εξολοθρεύσουν κάθε απειλή της χώρας μας – Ας τους γνωρίσουμε

Πρόκειται για το “σκληρό” Σώμα του Πεζικού. Επίλεκτοι, περνάνε ειδική εκπαίδευση σε τέσσερις διαφορετικούς τομείς για να αντιμετωπίσουν πρώτοι τον “κακό” που θα προσπαθήσει να εισέλθει στην χώρα μας.

  • Δυνάμεις Πεζοναυτών: Εκπαιδεύονται σε αποβατικές ενέργειες με πλοία του Στόλου και πλωτά μέσα των Ειδικών Δυνάμεων. Η εκπαίδευσή τους, τα στελέχη τους και οι ασκήσεις τους είναι κοινές με τις υπόλοιπες δυνάμεις καταδρομών. Τα 3 τάγματα πεζοναυτών 505ΤΠΝ, 521ΤΠΝ 575ΤΠΝ και 32 ΤΥΠ είναι οι μονάδες υπηρεσίας των Ελλήνων Πεζοναυτών και υπάγονται στην 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών “Μοράβας” (Βόλος).
  • Δυνάμεις Καταδρομών: Οι καταδρομείς, γνωστοί και ως ΛΟΚατζήδες, χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες, ανάλογα με την φύση της αποστολής τους.
  1. Ορεινοί Καταδρομείς: Γνωστοί και ως ΛΟΚ (Λόχος Ορεινών Καταδρομών). Ειδικεύονται στον ορεινό αγώνα, την επιβίωση και τον ανορθόδοξο πόλεμο. Οι ορεινές μοίρες καταδρομών Β’ ΜΚ, Δ’ ΜΚ, Ε’ ΜΚ, Λ’ (35) ΜΚ είναι οι μονάδες σε υπηρεσία των Ελλήνων Ορεινών Καταδρομέων (Θεσσαλονίκη, Νάουσα, Δράμα, Κύπρο)
  2. Αμφίβιοι Καταδρομείς: Αποστολή τους είναι η προστασία των ελληνικών νησιών. Επανδρώνουν νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Οι αμφίβιες μοίρες καταδρομών Η’ Μ.Α.Κ, Α’ Μ.Α.Κ., Γ’ Μ.Α.Κ., Θ’ Μ.Α.Κ., Ι’ Μ.Α.Κ., Ζ’ Μ.Α.Κ., είναι οι μονάδες σε υπηρεσία των Ελλήνων Αμφίβιων Καταδρομέων (Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος, Κως, Ρόδος, Νέα Πέραμος Αττικής)
  3. Αλεξιπτωτιστές: Λαμβάνουν βασική και ειδική εκπαίδευση στα αλεξίπτωτα και τις εναέριες αποστολές. Χαρακτηριστικό τους, εκτός από τον πράσινο μπερέ, η περίφημη ‘πουλάδα’ στο στήθος που κοσμεί τη στολή τους. Οι μοίρες αλεξιπτωτιστών καταδρομών 1η Μ.ΑΛ. (Μάλεμε), 2η Μ.ΑΛ.(Ασπρόπυργος), είναι οι μονάδες σε υπηρεσία των Ελλήνων Αλεξιπτωτιστών Καταδρομέων. Η εκπαίδευση γίνεται στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) (Ασπρόπυργος)
  4. Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών: (Ε.Τ.Α.) Είναι τμήμα της 13ης ΔΕΕ και αποτελεί την πλέον επίλεκτη μονάδα του Ελληνικού Στρατού. Κύρια αποστολή είναι η στρατηγική αναγνώριση σε μεγάλο βάθος πίσω από τις εχθρικές γραμμές και ο τρόπος οργάνωσης της μονάδας δεν έχει καμία σχέση με αυτήν άλλων μονάδων των Ειδικών Δυνάμεων. Λόγω της λεπτής αποστολής του, το ETA επανδρώνεται εξ ολοκλήρου από μόνιμα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων,ενώ παλιότερα υπήρχε έφεδρο προσωπικό. Υπάγεται στη 13η ΔΕΕ. (Νέα Πέραμος).
Ειδικές Δυνάμεις: Η ραχοκοκαλιά των Ενόπλων Δυνάμεων με επίλεκτους

Οι στρατιώτες των Ειδικών Δυνάμεων, εκπαιδεύονται στις εξής σχολές και κέντρα εκπαιδεύσεως:

  • Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ)
  • Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ανορθόδοξου Πολέμου (ΚΕΑΠ)
  • Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ)
  • Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ορεινού Αγώνα-Χιονοδρομιών (ΚΕΟΑΧ)
  • Διεθνές Κέντρο Ειδικής Εκπαιδεύσεως (ΔΙΚΕΕ)

Κατάταξη στις Ειδικές Δυνάμεις

Κάθε Έλληνας όταν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια είναι υποχρεωμένος να περάσει περιοδεύων. Εκεί συμπληρώνει το Δελτίο Απογραφής Εφέδρου, όπου και δηλώνει προτίμηση για το Σώμα ή Όπλο που θέλει να υπηρετήσει. Εκτός από τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων (Στρατός Ξηράς, Πολεμικό Ναυτικό, Πολεμική Αεροπορία), μπορεί να επιλέξει και τις Ειδικές Δυνάμεις.

Ακόμα και αν δεν αναγράφεται στην επίδοση φύλλου κατάταξης στο στρατεύσιμο για το Κέντρο Ειδικών Δυνάμεων στο Μεγάλο Πεύκο, όταν αυτός θα παρουσιαστεί σε άλλο Κέντρο του Στρατού Ξηράς, στρατολόγος αξιωματικός από τις Ειδικές Δυνάμεις περιοδεύει στα κέντρα Πεζικού – Πυροβολικού κλπ. για να στρατολογήσει εθελοντές που θέλουν να υπηρετήσουν στις Ειδικές Δυνάμεις.

Η επιλογή του προσωπικού γίνεται με υψηλά κριτήρια (ανάλογα του αντικειμένου δράσης). Η θητεία των Ειδικών Δυνάμεων σήμερα ξεκινάει από 9 μήνες, για μερικές εξειδικευμένες αποστολές όμως είναι αναγκαία και η μετεκπαίδευση. Επειδή πολλές επιχειρήσεις αυτών συνήθως είναι διαβαθμισμένες, το προσωπικό περνάει από παρατεταμένες δοκιμασίες αναλόγου αντικειμένου.

Ειδικές Δυνάμεις: Η ραχοκοκαλιά των Ενόπλων Δυνάμεων με επίλεκτους

Εκπαίδευση

Οι Ειδικές Δυνάμεις από την φύση τους (χαρακτηριστικές ιδιότητες, δυνατότητες και περιορισμοί) απαιτούσαν πάντοτε, την από κάθε πλευρά, άρτια και ρεαλιστική βασική και ειδική εκπαίδευση του προσωπικού τους, είτε αξιωματικών είτε οπλιτών, το οποίο έπρεπε υποχρεωτικά να προέρχεται από εθελοντές, επιλεγμένους με αυστηρά κριτήρια νοημοσύνης και σωματικών και ψυχικών ικανοτήτων.

Έτσι η εκπαίδευση των καταδρομέων στη τεχνική και τακτική των ειδικών επιχειρήσεων ήταν εντατική, σκληρή και επίπονη σε όλη τη διάρκεια της θητείας του στις Ειδικές Δυνάμεις, γιατί το υψηλό επίπεδό της αποτελούσε και αποτελεί την βασική και θεμελιώδη προϋπόθεση της επιτυχίας τους.

Οι πολλές και σοβαρές εξάλλου απαιτήσεις, που απέρρεαν από τους καθιερωμένους κανόνες και τρόπους της “τακτικής χρησιμοποίησης” των μονάδων των Ειδικών Δυνάμεων, επέβαλλαν την υποχρεωτική εκπαίδευση του προσωπικού τους:

  • Στην διαβίωση και στον αγώνα κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες εδάφους και καιρού (αναρριχήσεις, ορεινός αγώνας, αγώνας σε χιονοσκεπείς περιοχές, διάβαση υδάτινων κωλυμάτων, εξαντλητικές πορείες επί ανωμάλου εδάφους και σε μεγάλες αποστάσεις κ.α.).
  • Στην εξοικείωση με το υγρό στοιχείο (θάλασσα, λίμνες, ποτάμια), στους τρόπους κινήσεως και μεταφοράς δια μέσου αυτού και στη χρήση πλωτών γενικά μέσων.
  • Στις πάσης φύσεως καταστροφές και δολιοφθορές.
  • Στον εθισμό και στην απόκτηση της απαιτούμενης πείρας στις ταχείες αερομεταφορές, με ελικόπτερα και αεροπλάνα.
  • Αντικείμενο λίστας με τελείως εξειδικευμένα αντικείμενα ανάλογα με τον τύπο της μονάδας Ειδικών Δυνάμεων, όπως: αλεξιπτωτιστών,
  • βατραχανθρώπων, χιονοδρόμων, ανορθόδοξου πολέμου, αμφίβιων καταδρομών και πεζοναυτών.
  • Στην πραγματοποίηση, από όλες τις μονάδες Ειδικών Δυνάμεων, μεγάλου αριθμού ασκήσεων, εκτελούμενων με ρεαλιστικό τρόπο, για την, κατά το δυνατόν, προσομοίωση με συνθήκες μάχης.
  • Στην συμμετοχή μονάδων και τμημάτων των Ειδικών Δυνάμεων σε διάφορες διακλαδικές και συμμαχικές ασκήσεις.

Ειδικές Δυνάμεις: Η ιστορία

Ο μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης Οδυσσέας, ένας από τους διακεκριμένους αρχηγούς των Ελληνικών στρατευμάτων κατά την εκστρατεία τους εναντίον της Τροίας. Ο πρωτοπόρος εκείνος καταδρομέας χαρακτηρίστηκε από τον Όμηρο (ΟΔΥΣΣΕΙΑ, Ραψωδία Α’ 1-2) ως πολύτροπος (πολυμήχανος).

Είναι γνωστό ότι η ιδέα της συγκροτήσεως ότι η ιδέα της συγκροτήσεως και χρησιμοποιήσεως των Ειδικών Δυνάμεων ανήκει στον εικοστό αιώνα. Εντούτοις όμως η καταδρομική επιχείρηση ή καταδρομή έχει τις ρίζες τις στην Ελληνική μυθολογία και συγκεκριμένα στα Ομηρικά έπη “Ιλιάδα” και “Οδύσσεια”. Παγκοσμίως γνωστή είναι η με πρωτοτυπία και μεθοδικότητα αλλά και με αριστοτεχνικό τρόπο εκτέλεση της επιχείρησης “Δούρειος Ίππος”, από τον πανούργο βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα.

Η απόλυτα επιτυχής εκείνη επιχείρηση, είχε σαν αποτέλεσμα την χωρίς αντίσταση άλωση της Τροίας και το τέλος του δεκαετή Τρωικού Πολέμου (1193 – 1184 π.Χ) με νίκη των Ελλήνων.

Εξίσου σημαντικές, αλλά όχι τόσο γνωστές, είναι και άλλες δύο καταδρομικές ενέργειες του Οδυσσέα και του βασιλιά της Αιτωλίας Διομήδη κατά τη διάρκεια του πολυετή Τρωικού Πολέμου.

Αυτές ήταν:

-Η αιφνιδιαστική και αθέατη είσοδός τους στην Τροία, από ένα υπόγειο πέρασμα, η κλοπή του “Παλλαδίου”, του ξύλινου δηλαδή αγάλματος που παρίστανε την θεά Αθηνά και η μεταφορά του στο στρατόπεδο των Ελλήνων. Και…

-Η αθόρυβη προσέγγιση του στρατοπέδου των Θρακών και η αρπαγή των περίφημων αλόγων του βασιλιά τους Ρήσου, συμμάχου των Τρώων. Χωρίς λοιπόν αμφιβολία, μπορούμε οι σύγχρονοι Έλληνες να υπερηφανευόμαστε, ότι η πατρότητα της ιδέας της καταδρομής ως προς τη σύλληψη, αλλά και ως προς τη σχεδίαση και εκτέλεση, είναι καθαρά Ελληνική.

Η ανασυγκρότηση και ανάπτυξη των Μονάδων Καταδρομών

Από το 1951 μέχρι και σήμερα, η δομή και η οργάνωση των Μονάδων Καταδρομών πέρασε από πολλά στάδια, μέχρι να καταλήξουν στη σημερινή μορφή τους.

Η επιδίωξη της παραπέρα ανάπτυξης, η ανάγκη της σύγχρονης εκπαίδευσης και της πλέον αποδοτικής λειτουργίας και η υποχρέωση της πλήρους ανταπόκρισης στον εκάστοτε ρόλο και στις αποστολές που αναλάμβαναν στα πλαίσια της Εθνικής Άμυνας της χώρας, επέβαλαν την κατά καιρούς ανασυγκρότηση και αναδιοργάνωση των Μονάδων Καταδρομών, όπως παρακάτω κατά χρονολογική σειρά αναφέρεται.

1955: Συγκρότηση της Σχολής Αλεξιπτωτιστών, εγκατάσταση και λειτουργία της στην παραλία Ασπροπύργου Αττικής.

1956: Οριστική μεταστάθμευση του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Μονάδων Καταδρομών από το Καβούρι της Βουλιαγμένης στη Νέα Πέραμο (Μεγάλο Πεύκο) Αττικής.

1957: Διάλυση της Διευθύνσεως Δυνάμεων Καταδρομών του ΓΕΣ (ΓΕΣ/Α11) και της Διοικήσεως Δυνάμεων Καταδρομών και συγκρότηση: της “Διοικήσεως Καταδρομών” στο ΓΕΣ, με αρμοδιότητες Διευθύνσεως και ταυτόχρονα Σχηματισμού και ενός Τακτικού Επιτελείου Δυνάμεων Καταδρομών με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Συγκρότηση ενός Πειραματικού Κέντρου Εκπαιδεύσεως Μονάδων Καταδρομών στο στρατόπεδο της Σχολής Αλεξιπτωτιστών.

1959: Αναδιοργάνωση των Μοιρών Καταδρομών (σε 4 Τμήματα Κρούσεως και ένα Τμήμα Διοικητικής Μέριμνας και Υποστήριξης) και συγκρότηση του “Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών” υπό τη Σχολή Αλεξιπτωτιστών.

1961: Οργάνωση και λειτουργία του “Κέντρου Εκπαιδεύσεως Ορεινού Αγώνα” στον Όλυμπο, αντί του μέχρι τότε λειτουργούντος στο Βέρμιο “Κέντρου Εκπαιδεύσεως Χιονοδρόμων”. 1962: Μετονομασία του Τακτικού Επιτελείου /Δυνάμεων Καταδρομών σε “1η Τακτική Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών”.

1963: Αναδιοργάνωση της Σχολής Αλεξιπτωτιστών σε “Απόσπασμα Αλεξιπτωτιστών”, με ανάθεση σε αυτό πολεμικών αποστολών. Διάλυση του μέχρι τότε λειτουργούντος στη Ρεντίνα Θεσσαλονίκης Κέντρου Εκπαιδεύσεως Καταδρομών του Γ’ Σώματος Στρατού και συγκρότηση στο ίδιο στρατόπεδο του “Κέντρου Εκπαιδεύσεως Ανορθοδόξου Πολέμου””, αρχικά υπό τη Διοίκηση Καταδρομών και στη συνέχεια υπό τη Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ. Αναδιοργάνωση της Γ’ Μοίρας Καταδρομών και μετονομασία της σε “Γ’ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών”, με απ’ ευθείας υπαγωγή της υπό τη Διοίκηση Καταδρομών.

1965: Συγκρότηση των “1ης και 2ας Μοιρών Αλεξιπτωτιστών”, με έδρες τον Ασπρόπυργο και το Διόνυσο Αττικής αντίστοιχα. Συγκρότηση της “2ης Τακτικής Διοίκησης Καταδρομών” στον Ασπρόπυργο, στην οποία υπήχθησαν οι δύο Μοίρες Αλεξιπτωτιστών. Αναδιοργάνωση του 480 Τάγματος Διαβιβάσεων Καταδρομών. Αναδιοργάνωση του Αποσπάσματος Αλεξιπτωτιστών και μετονομασία του και πάλι σε Σχολή Αλεξιπτωτιστών.

1967: Μετονομασία της 1ης Τακτικής Διοίκησης /Δυνάμεων Καταδρομών σε “1ο Σύνταγμα Καταδρομών” με τις Β’- Δ’- Ε’ Μοίρες Καταδρομών και της 2ης Τακτικής Διοίκησης / Δυνάμεων Καταδρομών σε “2ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών” με τις 1η και 2α Μοίρες Αλεξιπτωτιστών.

1968: Συγκρότηση της “Α’ Μοίρας Αμφιβίων Καταδρομών”, με απευθείας υπαγωγή της υπό τη Διοίκηση Καταδρομών.

1976: Ένταξη υπό τη Διοίκηση Καταδρομών του “32ου Συντάγματος Πεζοναυτών” με τα τρία Τάγματά του και τις υπομονάδες του και με έδρα το Βόλο.

1978: Διαχωρισμός της Διοικήσεως Καταδρομών σε “Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων” στο ΓΕΣ και σε “ΙΙΙη Μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων”, με ταυτόχρονη μετονομασία όλων των τότε Συγκροτημάτων και Μονάδων τους σε “ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ”.

1988: Διάλυση της ΙΙΙης Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων. Συγκρότηση της “32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών” και υπαγωγή της υπό την 1η Στρατιά. Συγκρότηση του “13ου Συντάγματος Αμφιβίων Καταδρομών” (13 ΣΑΚ) με τις Α’ και Γ’ Μοίρες Αμφιβίων Καταδρομών και υπαγωγή υπό το ΓΕΣ/ΔΕΔ. Υπαγωγή του 2ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών υπό την ΑΣΔΕΝ. Υπαγωγή του 1ου Συντάγματος Καταδρομών υπό το Γ’ ΣΣ.

1996: Συγκρότηση της Ζ’ Μοίρας Αμφιβίων Καταδρομών και υπαγωγή της υπό το 13 ΣΑΚ.

1998: Ανεξαρτητοποίηση του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ) και υπαγωγή του υπό το 13 ΣΑΚ. Ανεξαρτητοποίηση των ΕΤΕΘ (2ο-3ο-4ο-5ο-6ο ΕΤΕΘ) και υπαγωγή τους στο 13 ΣΑΚ. Υπαγωγή υπό το Β’ Σώμα Στρατού των: 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών, 1ου Συντάγματος Καταδρομών και 2ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών.

2001: Με απόφαση του ΓΕΣ το 13ο ΣΑΚ αναδιοργανώνεται σε 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (13η ΔΕΕ) επιπέδου Ταξιαρχίας.

2003: Διάλυση του 2ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών. Αναδιοργάνωση του 1ου ΣΚΔ σε 1η Ταξιαρχία Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών με υπαγωγή σ’ αυτήν της 1ης και 2ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών, και Β΄, Δ΄ και Ε΄ Μ.Κ/Δ.

2005: Η Ι ΜΠ αναλαμβάνει τη διοικητική διοίκηση των 71 Α/Μ ΤΑΞ, 1ης ΤΑΞ Κ/Δ-ΑΛ και 32 ΤΑΞ ΠΖ/Ν. Το Β’ΣΣ αναλαμβάνει τη Διοικητική Διοίκηση της 13ης ΔΕΕ.

2013: Την 15 Νοεμβρίου η Ι ΜΠ, στα πλαίσια της Νέας Δομής Δυνάμεων 2013-2027, υπάγεται στο Γενικό Επιτελείο Στρατού και μετασταθμεύει στη Βέροια, στο Στρατόπεδο «ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΜΥΝΤΑ», αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα τη διοικητική διοίκηση της 13ης ΔΕΕ και της 1ης ΤΑΞΑΣ. Την 29 Νοε διαλύεται το Β’ ΣΣ.

2017: Την 17 Μαρ, με εντολή της Ιεραρχίας, μεταστάθμευση του ΓΕΣ/ΔΕΔ από το στρδο «ΠΑΠΑΓΟΥ», στο στρδο «ΣΕΕΜΑΝ» (Ασπρόπυργος).

Αυτές ήταν οι σπουδαιότερες μεταβολές στην οργάνωση, υπαγωγή και λειτουργία των Μονάδων Καταδρομών και των μετέπειτα Ειδικών Δυνάμεων. Η εκπαίδευση των Ειδικών Δυνάμεων

Οι Ειδικές Δυνάμεις, από τη φύση τους (χαρακτηριστικές ιδιότητες, δυνατότητες και περιορισμοί) απαιτούσαν πάντοτε, την από κάθε πλευρά, άρτια και ρεαλιστική βασική και ειδική εκπαίδευση του προσωπικού τους, (αξιωματικών και οπλιτών), το οποίο έπρεπε υποχρεωτικά να προέρχεται από εθελοντές, επιλεγμένους με αυστηρά κριτήρια νοημοσύνης και ψυχικών και σωματικών ικανοτήτων.

Έτσι, η εκπαίδευση όλων των Καταδρομέων (αξιωματικών και οπλιτών) στην Τεχνική και Τακτική των ειδικών επιχειρήσεων ήταν εντατική, σκληρή και επίπονη και σε όλο το διάστημα της θητείας τους στις Ειδικές Δυνάμεις, γιατί το υψηλό επίπεδό της αποτελούσε και αποτελεί, τη βασική και θεμελιώδη προϋπόθεση της επιτυχίας τους.

Οι πολλές και σοβαρές εξάλλου απαιτήσεις, που απέρρεαν από τους καθιερωμένους κανόνες και τρόπους της “τακτικής χρησιμοποίησης” των Μονάδων των Ειδικών Δυνάμεων, επέβαλλαν την υποχρεωτική εκπαίδευση του προσωπικού τους:

  • Στη διαβίωση και στον αγώνα κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες εδάφους και καιρού (αναρριχήσεις, ορεινός αγώνας, αγώνας σε χιονοσκέπαστες περιοχές, διάβαση υδάτινων κωλυμάτων, εξαντλητικές πορείες επί ανωμάλου εδάφους και σε μεγάλες αποστάσεις κ.α).
  • Στην εξοικείωση με το υγρό στοιχείο (θάλασσα, ποτάμια, λίμνες), στους τρόπους κινήσεως και μεταφοράς δια μέσου αυτού και στη χρήση πλωτών γενικά μέσων. Στις πάσης φύσεως καταστροφές και δολιοφθορές.
  • Στον εθισμό και στην απόκτηση της απαιτούμενης πείρας στις ταχείες αερομεταφορές, με αεροπλάνα και ελικόπτερα.
  • Σε εξειδικευμένα αντικείμενα, ανάλογα με τον τύπο της Μονάδας Ειδικών Δυνάμεων, όπως: Αλεξιπτωτιστών, Βατραχανθρώπων, Χιονοδρόμων, Ανορθόδοξου Πολέμου, Αμφιβίων Καταδρομών και Πεζοναυτών.
  • Στην πραγματοποίηση, από όλες γενικά τις Μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων μεγάλου αριθμού ασκήσεων, εκτελουμένων με ρεαλιστικό τρόπο για την, κατά το δυνατό, προσομοίωση με συνθήκες μάχης και…
  • Στη συμμετοχή Μονάδων και Τμημάτων των Ειδικών Δυνάμεων σε διάφορες διακλαδικές και συμμαχικές ασκήσεις.

Προκειμένου τέλος, να αυξήσουν τη μαχητική τους αξία, οι Μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων καλλιεργούν, συνεχώς και παράλληλα με την παραπάνω ποικίλη εκπαίδευση στο προσωπικό τους το υπέροχο “Πνεύμα Μονάδος”, που κληρονόμησαν από τους παλαίμαχους Ιερολοχίτες και Καταδρομείς και διατηρούν ζωντανή την ιστορία και τις παραδόσεις τους.

Η συμμετοχή των Ειδικών Δυνάμεων σε αθλητικές εκδηλώσεις. Παράλληλα με την εκπαίδευση και τις λοιπές δραστηριότητές τους, οι Μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων συχνά συμμετέχουν σε πολλές και ποικίλες αθλητικές εκδηλώσεις, (Στρατιωτικούς Αγώνες, Σκοπευτικούς Αγώνες, Κλασικά και Ομαδικά Αθλήματα, Αγώνες Αλεξιπτωτιστών, Χιονοδρόμων κ.α), στο εσωτερικό τους και κυρίως στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Οι πολλές και αξιόλογες ατομικές και ομαδικές τιμητικές διακρίσεις, (κύπελλα, μετάλλια, βραβεία, διπλώματα κλπ), που κατά καιρούς τους απονεμήθηκαν, αποτέλεσαν την επιβράβευση των ευγενών προσπαθειών τους στον τομέα του Αθλητισμού.

Μια από τις πλέον διακεκριμένες επιτυχίες τους – ίσως η σπουδαιότερη – ήταν η οριστική κατάκτηση, ύστερα από υπεράνθρωπες διαδοχικές προσπάθειες, του επαμειβομένου “Τροπαίου Κορέας” το έτος 1955.

Εδώ θα πρέπει να προστεθούν και οι θεαματικές αλλά ριψοκίνδυνες στρατιωτικές επιδείξεις τους, (Αναρριχήσεις, Καταδρομών, Καταστροφών, Διάβαση υδάτινων κωλυμάτων, Αλεξιπτωτιστών, Βατραχανθρώπων, Χιονοδρόμων, Πεζοναυτών κλπ), μπροστά σε Έλληνες και ξένους υψηλούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς επισκέπτες, οι οποίοι πάντοτε εκφράζονταν με τα καλύτερα λόγια για το υψηλό επίπεδο εκπαιδεύσεως και μαχητικότητας των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων.

Επιμέλεια: Άγγελος Μπαταγκιώνης